Protest

Protest

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!



Δημοκρατία τέλος!

Ο κόσμος που ζούμε είναι σκληρός. Άδικος. Άνισος. Αλλόκοτος. Ατελής. Σ' έναν τέτοιο κόσμο, όπου κυρίαρχη εξουσία είναι το χρήμα, οι κοινωνικές διακρίσεις, οι αδικίες, οι παραφωνίες είναι σύνηθες φαινόμενο. Σ' αυτό τον κόσμο υπάρχει κι ένα άλλο φαινόμενο. Ο φασισμός. Ο φασισμός έχει πολλά προσωπεία αλλά μία μορφή. Μίσος για οτιδήποτε το διαφορετικό.

Όταν λοιπόν η δημοκρατία αδυνατεί να αποκριθεί στα προβλήματα που ανακύπτουν σ' αυτόν τον κόσμο, ο φασισμός έρχεται για να συμπληρώσει τις αδυναμίες της.
Δε θα σταθώ όμως τώρα στις αδυναμίες και στις ελλείψεις του δημοκρατικού πολιτεύματος αλλά θα αναζητήσω την ουσιαστική αιτία που προκαλεί το φαινόμενο του φασισμού. Ο φασισμός είναι μία τάση που υφέρπει σε όλες τις κοινωνίες και περιμένει το κατάλληλο περιβάλλον για να εκφραστεί και να εξαπλωθεί. Είναι σαν το μικρόβιο που περιμένει να βρει ευάλωτο έναν οργανισμό για να παρασιτήσει εις βάρος του.

Στη σημερινή ελληνική κοινωνία ο φασισμός, κι ακόμα χειρότερα ο νεοναζισμός, έχει βρει πρόσφορο έδαφος για να παρασιτήσει στο ήδη αρρωστημένο ελληνικό εκλογικό σώμα αλλά και στο υγιές κομμάτι της. Η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος εντοπίζεται στο σάπιο πολιτικό σύστημα που εγκαθιδρύθηκε πρωτίστως από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά τη μεταπολίτευση. Το ΠΑΣΟΚ, με τη σιωπηρή συνενοχή της Δεξιάς αλλά και με την ανοχή της αριστεράς, έστησε ένα σαθρό Σοσιαλιστικό κράτος το οποίο στις μέρες μας κατέρρευσε. Η δημόσια υγεία και η δημόσια παιδεία φαντάζουν πλέον ως μια ουτοπία. Η ανομία έγινε κανόνας, η φοροδιαφυγή συνήθεια, η ασυδοσία νόμος. Αν προσθέσουμε σ' αυτά και το μέρα με τη μέρα αυξανόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα έχουμε την κατάλληλη υποδομή για να ανοικοδομηθεί ο φασισμός. Το φοβικό κομμάτι της κοινωνίας στράφηκε απευθείας στους εκφραστές του, το οργισμένο ακολούθησε. Το φοβισμένο κομμάτι καταφεύγει ακόμα στα μνημονιακά κόμματα για να σώσει τον όποιο μισθό και σύνταξη του απέμεινε, μπολιασμένο απ' την προπαγάνδα των ΜΜΕ περί ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας.

Μάλλον αυτό εννοούσε ο Γιωργάκης όταν έλεγε "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα". Μόλις κατέρρευσε στα χέρια του το Σοσιαλιστικό κράτος που έφτιαξε πρόχειρα ο μπαμπάς του, η χώρα παραδόθηκε στη βαρβαρότητα. Ο λαός έβαλε από το παραθυράκι, απ' την Κερκόπορτα της δημοκρατίας, τη Χρυσή Αυγή στο σύστημα και πλέον απειλείται ξεκάθαρα η Δημοκρατία. Όχι μόνο το πολιτικό σύστημα αλλά ολόκληρο το πολίτευμα. Ξύλο παίζεται στους δρόμους, ξύλο στα τηλεοπτικά στούντιο, σύντομα ξύλο και μες στο κοινοβούλιο. Η Χρυσή Αυγή πέταξε σύντομα από πάνω της το μανδύα της δημοκρατίας που τεχνηέντως είχε φορέσει και έδειξε το αληθινό της πρόσωπο. Αποδοκιμασίες και επίθεση κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας, επιθέσεις βίας, απειλές για τα παιδιά των αλλοδαπών και ξεκάθαρες δηλώσεις απαξίωσης των εκλογών. Το επόμενο βήμα πιο είναι; Να βγουν τα τανκς στο δρόμο;;;

Το πλέον απογοητευτικό είναι ότι οι υπεύθυνοι γι' αυτήν την κατάσταση δε σπεύδουν να λάβουν κάποια μέτρα για να προστατεύσουν τη δημοκρατία και το λαό. Με εξαίρεση ίσως τον Παυλόπουλο που έκανε τη μούρη του Κασιδιάρη κρέας.

Αυτοί, λοιπόν, που βροντοφωνάζουν με περηφάνια ότι είναι εθνικιστές δεν είναι περισσότερο Έλληνες από μένα. Νιώθω περήφανος που είμαι Έλληνας αλλά επειδή γεννήθηκα στη χώρα του Ξένιου Δία δε με ενοχλούν οι ξένοι. Και θα εξακολουθώ να νιώθω περήφανος ως Έλληνας στη χώρα στην οποία θα μ' έχουν ωθήσει να μεταναστεύσω. Και δε θα φταίνε οι φασίστες. Αλλά αυτοί που τους έδωσαν βήμα.