Protest

Protest

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Εκλογές - Ψήφος εμπιστοσύνης


Οι Ευρωεκλογές του 2014 πλησιάζουν. Πέρασε κιόλας μια 5ετία από το 2009 όπου ψηφίσαμε ξανά για την Ευρωβουλή, από εκείνον το μακρινό Ιούνη όπου το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου ξεπέρασε για πρώτη φορά σε ποσοστά τη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή και έκανε πρόβα νίκης για τις εθνικές εκλογές του φθινοπώρου.

Τώρα, λοιπόν, ξανά, ο Ελληνικός λαός είναι έτοιμος για να στήσει κάλπες για το Ευρωκοινοβούλιο. Τις τελευταίες μέρες όμως είναι σαν να έχουμε εθνικές εκλογές, σαν να ετοιμαζόμαστε να εκλέξουμε νέα βουλή και να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση.  Η αλήθεια είναι ότι πάντα οι ευρωεκλογές χρησίμευαν - τουλάχιστον για εμάς τους Έλληνες - ως μια καλή πρόβα για τις βουλευτικές, ως μια δημοσκόπηση και επί πραγματικού μέτρηση των δυνάμεων των πολιτικών κομμάτων, παρά για αυτό που είναι, δηλαδή για να στείλουμε τους εκπροσώπους μας στην Ευρώπη.

Αυτή τη φορά όμως, το κακό παράγινε. Τα προεκλογικά σποτ των κομμάτων, οι ομιλίες των πολιτικών, οι διακαναλικές συνεντεύξεις των κομματικών αρχηγών, και ολόκληρες τελοσπάντων οι προεκλογικές τους καμπάνιες είναι εξ' ολοκλήρου αφιερωμένες στα εν δήμω. Για Ευρώπη λίγα λόγια. Ο Τσίπρας, πρώτος, το χαρακτήρισε έτσι λέγοντας πως αυτές οι εκλογές έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος και θέτοντας ουσιαστικά το διακύβευμα τους ως το δίλημμα ΝΔ και παλαιοκομματικό κράτος ή ΣΥΡΙΖΑ και αλλαγή. Ο Σαμαράς που τρελαίνεται για διλήμματα έθεσε κι αυτός με τη σειρά του το δίλημμα ΝΔ + Σταθερότητα και Ευρώ ή ΣΥΡΙΖΑ + Αστάθεια και Ρούβλι.  Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί των κοινοβουλευτικών και μη κομμάτων κινούνται πάνω κάτω σε αυτό το μοτίβο.

Το πολιτικό επιχείρημα του παρελθόντος "ψηφίστε με και θα κάνω...αυτό ή το άλλο" ωχριά πλέον ως πολυφορεμένο που είναι και αντικαθίσταται από το "αν δε με ψηφίσετε θα πάθετε αυτά κι αυτά..". Η απουσία σοβαρών πολιτικών επιχειρημάτων από όλες τις μεριές είναι δεδομένη, όσο πασιφανής είναι και η πρεμούρα τους να παίξουν καλά τα χαρτιά τους ενόψει ευρωεκλογών και να αυξήσουν τα ποσοστά τους.

Το γεγονός ότι οι Ευρωεκλογές του 2014  είναι πιο κρίσιμες όσο ποτέ και λιγότερο ακίνδυνες για τα κόμματα σε σχέση με παλιότερα είναι ξεκάθαρο. Είναι πολύ πιθανό μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει σύντομα αστάθεια στην κυβέρνηση, εκείνη να πέσει και να οδηγηθούμε σε κάλπες για εθνικές εκλογές. Μια νίκη της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να κρατήσει το Σαμαρά για άλλα 2 χρόνια πρωθυπουργό,  ή ένας καταποντισμός του ΠΑΣΟΚ - ή όπως αλλιώς λέγεται - να προκαλέσει συνέπειες διάλυσης αυτής της ατυχούς συγκυβέρνησης. Τα συμπεράσματα που θα εξαχθούν λοιπόν από τις Ευρωεκλογές θα είναι πολλά και, λογικά πάντα, οι αντιδράσεις θα είναι άμεσες και οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.

Σε μια άλλη εποχή, σε μια ουτοπική συγκυρία, σε μια άλλη Ελλάδα ενδέχεται οι Ευρωεκλογές να είναι όπως θα έπρεπε να είναι. ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ! Να εκλέγει δηλαδή ο λαός τους εκπροσώπους τους στην Ευρώπη, να πηγαίνουν αξιόλογοι άνθρωποι στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες και να ασχολούμαστε με θέματα Ευρωπαϊκής πολιτικής και Ευρωπαϊκού Δικαίου όπως θα έπρεπε. Μπορεί στην παρούσα φάση ο ρόλος της Ευρωβουλής να μην είναι τόσο σημαντικός μιας και δε νομοθετούν οι ευρωβουλευτές για τα κράτη-μέλη  και τα εγχώρια ζητήματά τους, παρά μόνο διατυπώνουν κάτι προτάσεις και συζητούν για το πως πρέπει να βλέπει τα πράγματα η ΕΕ. Όπως και να 'χει, αυτή θα έπρεπε να είναι η ουσία των ευρωεκλογών.

Επειδή όμως αυτή η ουτοπική συγκυρία αργεί ακόμα, για μας αυτές οι Ευρωεκλογές αποτελούν εκλογές για Ψήφο Εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Σαμαρά. Ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ ή ΑΝΕΛ λέμε όχι, ψηφίζοντας ΝΔ και Ελιά λέμε ναι. Αυτό είναι το αντικείμενο αυτών των εκλογών, βάσει αυτού θα πορευθούμε. Κι εδώ που τα λέμε τι άλλο να ψηφίσεις; ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές που δεν πιστεύει καν στην ΕΕ και θέλει να παραμείνει ένα κόμμα μόνο του που αντιπροσωπεύει το παλιό σύστημα και εκφράζει αναχρονιστικές ιδέες;  Ή μήπως να ψηφίσεις κάποιο από όλα αυτά τα νέα μαγαζάκια που έχουν ταμπέλα "Δημοκρατών" ή "Σοσιαλδημοκρατών" αλλά με διαφορετική επωνυμία και προτείνουν επί της ουσίας τίποτα; Ντάξει τη Χρυσή Αυγή δεν τη βάζω καν στη συζήτηση γιατί δεν είναι πολιτικό κόμμα αλλά εγκληματική οργάνωση.

Και μένουμε, λοιπόν, με αυτό το δίλημμα. Το δίλημμα που απαντάς σε κάθε διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης. Απαντάς συνήθως ΝΑΙ ή ΌΧΙ. Αν απαντάς Παρών είσαι τουλάχιστον αποτυχημένος. Αφού δε μας δώσανε τη δυνατότητα να ψηφίσουμε με δημοψήφισμα "ΔΝΤ ή Όχι" και αποφάσισαν μόνοι τους για μας, ας λάβουμε μέρος σε αυτό το δημοψήφισμα που μας πασάρουν τώρα. Η χώρα δε θα αλλάξει ριζικά σε μια νύχτα μιας οι μεγάλες θέλουν χρόνο και κόπο (και θέληση). Κι επειδή στην Ελλάδα του 2014 θαύματα δε γίνονται, ας ξεκινήσουμε με τη μικρότερη των αλλαγών, λέγοντας δηλαδή στους πολιτικάντηδες - χρεοκόπους της Ελλάδας πως οι μέρες της βασιλείας τους τελείωσαν. Και σε κάθε περίπτωση ας απαντήσουμε σε ένα ακόμα δίλημμα της μορφής "ΑΣΠΡΟ ή ΜΑΥΡΟ" επί του πρακτέου και σοβαρά κι όχι με ελαφρότητα και αφροσύνη "Πορτοκαλί".


ΥΓ1:  Παρακολουθώντας τον πρωθυπουργό στη διακαναλική του συνέντευξη αλλά και σε άλλες ομιλίες του άκουσα πολλές κατηγορίες εναντίον του Τσίπρα, αλλά καμία ουσιαστική πρόταση πέρα από μια αερολογία- προαναγγελία αναθεώρησης του Συντάγματος. Πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά ο Πρωθυπουργός να κατηγορεί τον αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης πιο πολύ από ότι εκείνος τον Πρωθυπουργό.

ΥΓ2:  Τα διλήμματα του στυλ "Ευρώ ή Δραχμή" και τους εκβιασμούς "Υποτέλεια και Μνημόνια ή Πείνα και Ανέχεια" τελειώστε τα πια. Είναι ανεπαίσχυντα, ανήθικα και εγκληματικά, ειδικά όταν απευθύνονται και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.


ΥΓ3:  Η Ελιά ξεράθηκε. Έπιασε Δάκο!